Het is 845 dagen geleden dat drie van mijn medeoprichters en ik het vak Ondernemerschap van onze masteropleiding afrondden. Tijdens deze laatste dag hebben we Madglove gepitcht: een 3D-geprinte oplossing voor thuisrevalidatie voor mensen met een beroerte. We wonnen de pitchwedstrijd binnen de cursus en namen dat enthousiasme, het eerste 3D-geprinte prototype samen met de bedrijfsstrategie die we hadden ontwikkeld en keken nooit meer achterom.
In de maanden na de cursus werden we toegelaten tot de Demonstratielab, een ondersteunende ondernemersomgeving voor jonge oprichters gevestigd in het Vrije Universiteit Amsterdam. Zelfs met alle middelen om prototypes te maken en te testen binnen handbereik vonden we onszelf overweldigd door waar we moesten beginnen. Afhankelijk van met wie we op een bepaalde dag spraken, kregen we feedback dat we niet moesten 3D-printen of dat 3D-printen de enige goede optie was. We wisten alleen dat we af wilden stappen van het oorspronkelijke ontwerp om een product te maken dat meer onafhankelijkheid zou bieden.
Uiteindelijk trok ik in februari 2022 de stoute schoenen aan en kocht ik een polsbrace, wat extra materiaal en begon ik verschillende dingen uit te proberen. Binnen een dag was het aandraaischijfje dat je kunt vinden in ons huidige prototype opgenomen in het ontwerp en begon het nieuwe tijdperk van Madglove (bekijk hier de video).
Na deze eerste sprong volgden verschillende kleine iteraties tot we in september 2022 onze uiteindelijke medeoprichter vonden. Met haar achtergrond in Industrial Design Engineering bracht ze nieuwe ideeën naar de prototyping-tafel en ontwikkelden we het prototype dat we vandaag hebben.
Zoals je je kunt voorstellen is het ontwikkelen van prototypes duur, en genoeg ontwikkelen om een significante hoeveelheid feedback te krijgen is nog duurder. Daarom besloten we in september 2022 om samen met Dr. John van der Kamp een NWO-onderzoekssubsidie aan te vragen voor een haalbaarheidsstudie. In december kregen we de goedkeuring van de Nederlandse Onderzoeksraad, en nu zijn we drie maanden bezig met ons onderzoek.
Hardware is moeilijk om verschillende redenen. Er zijn hoge kosten verbonden aan het maken van prototypes, je hebt mensen nodig die bereid zijn om je product samen met jou te testen en te co-creëren, het opzetten van een productielijn kost tijd en (in ons geval) de certificeringen zijn kostbaar en tijdrovend om te behalen.
Maar dankzij een enorme hoeveelheid doorzettingsvermogen en geweldige steun hebben we de eerste grote hindernissen genomen. We hebben de financiering rond gekregen die nodig is om voldoende prototypes te maken om te gebruiken en te testen en we hebben een geweldige groep vrijwilligers, waaronder mensen met spasticiteit en fysiotherapeuten die feedback geven op elke stap. We werken aan de volgende doelen en zijn benieuwd hoe we de komende uitdagingen zullen aanpakken.
